The Red Centre - Reisverslag uit Alice Springs, Australië van Leonie, Chiel & Renee - WaarBenJij.nu The Red Centre - Reisverslag uit Alice Springs, Australië van Leonie, Chiel & Renee - WaarBenJij.nu

The Red Centre

Door: Leonie, Chiel en Renee

Blijf op de hoogte en volg Leonie, Chiel & Renee

06 Juni 2014 | Australië, Alice Springs



We beginnen aan de Stuart Highway. De Stuart Highway is in totaal 2.834km en is één van belangrijkste wegen in Australië. De weg is vernoemd naar John McDouall Stuart, hij was de eerste Europeaan die het land van zuid naar noord doorkruiste. Het is precies zoals je je het voorstelt: een lange weg rechtdoor en je komt af en toe een roadhouse tegen waar je even kan stoppen. We doen er 2,5 dag over om naar Alice Springs te rijden en slapen twee nachten op campings aan de snelweg samen met duizenden vliegen. Je wordt er echt helemaal gek, we hebben zelfs alle drie al een netje gekocht die je over je hoofd kan doen zodat vliegen niet meer op je hoofd kunnen gaan zitten. Toch hebben we ook weer een positief punt: het is hier weer warm!

We zijn hier in het ‘Red Centre’, het gebied in Centraal Australië dat gekenmerkt wordt door de rode kleur zand en rotsen. Het bekendste is hier natuurlijk Uluru en de bekendste plaats hier is Alice Springs. In Alice Springs bezoeken we allerlei galerijen met Aboriginal Art. Er zitten hele mooie kunstwerken bij, maar helaas kunnen we niet alles meenemen…

Ook bezoeken we hier de ‘school of the air’. Zoals eerder gezegd was de radioschool het idee van Adelaide Miethke die erkende dat kinderen die in afgelegen gebieden leven, achter raakten wat sociaal contact betreft. Ze was ervan overtuigd dat het gebruik van de radio een oplossing kon zijn in het onderwijs van deze kinderen. ‘The school of the air’ is ‘het grootste klaslokaal in de wereld’: wel 1,300,000km2. De school in Alice Springs heeft gemiddeld 120 inschrijvingen per jaar. De meest dichtbij zijnde leerlingen wonen ongeveer 80km van Alice Springs en de meest verafgelegen is 1009 km ver. Om toegelaten te worden moet een familie meer dan 50 km verwijderd zijn van een stadsschool. De leerlingen wonen op veeboerderijen, in Aboriginal gemeenschappen, bij toeristen faciliteiten, nationale parken en militaire bases of zijn reizende families.
De lessen worden tegenwoordig niet meer via de radio gegeven, maar via IDL (Interactive Distant Learning). De leraar/lerares zit in de studio en de leerlingen kunnen via de webcam de leraar/lerares thuis via de computer zien en horen. Leerlingen kunnen reageren via de chat of kunnen ‘hun hand opsteken’ en dan kan de leraar de microfoon aan doen. Thuis hebben de leerlingen een tutor die wordt aangenomen door de ouders en soms doen ouders dit zelf. Leerlingen hebben maar een kleine periode van de dag les via IDL, de rest van de dag gaan de leerlingen samen met de tutor het materiaal door wat opgestuurd is door school. Ook komen de leerlingen 3 of 4 keer per jaar naar Alice Springs voor een in-school week. Dan wordt de nationale test afgenomen en hebben de kinderen een sportweek.

De volgende dag gaan we naar Standley Chasm (Angkerle), Simpsons Gap en Ellery Creek. Standley Chasm is een kloof wat toebehoort aan de Iwupataka people. Wanneer je in de kloof staat, sta je tussen muren die 80 meter hoog zijn! Simpsons Gap en Ellery Creek horen allebei bij de West McDonnel Ranges, een erg mooi park! Bij Simpsons Gap zijn we niet alleen, we zijn daar omringd door allemaal Black Footed Rock Wallaby’s. Wanneer je gewoon om je heen kijkt zie je ze niet, maar wanneer je oplet zijn ze overal.. Daarna wil Chiel nog graag zwemmen in Ellery Creek dus rijden we nog even door. Het duurt erg lang voor hij er uiteindelijk in duikt… want het water is erg koud. Wij lezen later terug in de Lonely Planet: ‘Ellery Creek is een populaire plek om te zwemmen op een warme zomerdag, verder is het water ‘freezing cold’.

Voor onze volgende stop moeten we dik 400km terug rijden. We dachten dat we Uluru, Kata Tjuta en Kings Canyon vanuit Alice Springs konden bezoeken, maar het was iets verder dan gedacht. Eerst gaan we naar Uluru en Kata Tjuta (betekent veel hoofden). Echt heel bijzonder om in het echt te zien. We hebben Uluru ook nog met zonsondergang bekeken, dan kan je de rode gloed nog mooier zien.

Uluru is 3,6km lang en is 348m hoog vanaf de grond, maar 2/3 deel van Uluru zit onder de grond. Voor de Anangu, de tradionele bewoners, is Uluru een heilige plaats. Het pad op de zijkant van de steen is een deel van een route dat de Mala voorouders liepen toen zij bij Uluru aankwamen en is van groot spiritueel belang. Wanneer je bij Uluru komt staat daar een bord waar de Anangu vragen of jij, net als zij, ook niet op Uluru wilt gaan klimmen. Wij hebben Uluru dus niet beklommen. Toch is dit de grootste attractie bij Uluru, erg vreemd…

‘That’s a really important sacred thing that you are climbing, you shouldn’t climb. It’s not the real thing about this place. The real thing is listening to everything. Listening and understanding everything. When you climb Uluru on the traditional route taken by ancestral Mala men, you are on a path of great spiritual significance. We, the traditional owners, have a duty to safeguard visitors. We feel great sadness when a person dies or is hurt on our land. (Er zijn al meer dan 35 mensen overleden die probeerden om de steen te beklimmen).

De volgende dag hebben we ervaren hoe het is om op een kameel te rijden. Alle kamelen worden hier in het wild gevangen omdat er in Australië maar één wet is wat dieren beschermt, maar deze wet beschermt alleen dieren die oorspronkelijk uit Australië komen. Een kameel wordt ook wel het schip van de woestijn genoemd omdat kamelen ‘telgangers’ zijn: ze zetten eerst beide linkerpoten en dan beide rechterpoten naar voren. Ze lopen daardoor met een zwaaiende gang en maken daardoor mensen soms zeeziek. Wij vonden het erg leuk om op een kameel te rijden!

Ons laatste nieuws voor vandaag: we hebben een nieuw huis gekregen. We kwamen hier mensen tegen die op het einde van hun reis waren en wij mochten hun tent overnemen. Een veel grotere tent als die we hadden: een voortent, grotere slaapcabine, drie raampjes, twee zijdeuren en een voordeur. Ook hebben we een queensize luchtbed erbij gekregen wat nu ons zonnedek is. Wat een luxe!

  • 06 Juni 2014 - 07:46

    Inge Mulder:

    Wat een leuk verhaal weer!

  • 06 Juni 2014 - 07:51

    Gerrie:

    Wat weer een prachtig verhaal en wat weer een mooie foto's wat is het toch een prachtig land wat zullen jullie wat te vertellen hebben als jullie weer thuis zijn ik zou zeggen geniet er maar lekker van en nog een paar weken en dan zien we jullie weer in gieten wat gaat de tijd toch snel heel veel groetjes gerrie

  • 06 Juni 2014 - 09:08

    Jaap:

    Leuk hoor! Mooie foto's ook!

  • 06 Juni 2014 - 10:54

    Lycia:

    Leuk om te lezen dat jullie je goed vermaken! Mooie foto's ook :)
    Veel plezier nog!

  • 06 Juni 2014 - 11:04

    Rein En Anneke:

    We keken elke dag al uit naar een nieuw verslag, maar wetende dat jullie in centraal Australie zijn, dus slechte bereikbaarheid, minimale internet mogelijkheden, geduld dus!! Prachtige foto's, veel info over het land en bewoners, en idd hoe ga je "naar school"! Nooit over nagedacht, leuk om te weten nu!! En respect-vol met Ayers Rock omgaan! Dat er dan toch touristen zijn die dat negeren, snap je toch niet!! Gelukkig zijn er ook reizigers die zomaar een tent weggeven!! Zo kan het dus ook, super toch!! Blijf goed op elkaar passen, verstand bij de weg, hele lange weg,
    dikke kus xxx pap en mam

  • 06 Juni 2014 - 12:00

    Gretha:

    O, wat weer een mooi verhaal mijn gedachten zijn ook weer in Australië allemaal foto's die ik ook heb er is weinig veranderd maar het is er zo mooi en ik zie op de foto's dat jullie volop genieten. Heel veel plezier nog en nu nog zo'n stuk rijden naar Darwin waar de natuur weer heel anders is. Groetjes Egbert en Gretha

  • 06 Juni 2014 - 12:00

    Bert:

    leuk om weer wat te lezen over jullie avontuur. haast je niet om thuis te komen. wij werken wel door, ha, ha.
    veel plezier en we spreken elkaar wel weer.

  • 06 Juni 2014 - 13:04

    Janny:

    Weer een leuk verhaal en mooie foto's
    Goede reis verder. groetjes

  • 06 Juni 2014 - 13:17

    Miny:

    Mooie foto's! Prachtige kleuren hè?
    Die kamelen hebben allemaal 1 bult, zijn het dan geen dromedarissen?

  • 06 Juni 2014 - 13:28

    Fam. Kroeze:

    Hoorde van Gerrie bij t` Kaashuus dat er weer wat moois was te lezen en zien . En idd. geweldig !!! We dachten dat kamelen alleen maar in de Sahara voor kwamen maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Zo zie je maar: jullie reis is voor ons ( km. ver bij jullie vandaan) ook zeer leerzaam. En dat dan allemaal via de comp. Het is net IDL. :)
    Lieve drie: Geniet, beleef en wees voorzichtig op jullie verdere reis.
    XXX ons

  • 06 Juni 2014 - 13:58

    Jannie Leonie En Jasper:

    Hoi luitjes,

    Het was weer een leerzaam verhaal met geweldige mooie foto's. Daardoor krijg je toch een mooi beeld van jullie reis. Australië is prachtig zo te zien ik hoop dat ik er ook nog eens kom.
    Tip voor Chiel: misschien een kapper! :)
    liefs van ons xxx

  • 06 Juni 2014 - 16:08

    Opa En Oma Jobing:

    we genieten van jullie verslag en vooral de foto,s de groeten voor alle drie, van


    oma en opa jobing

  • 11 Juni 2014 - 08:28

    Kerstin:

    Leuk om mee te lezen! En prachtige foto's. Groetjes van ons allemaal hier.

  • 17 Juni 2014 - 09:55

    Harma Meijer :

    Geweldig om te lezen wat jullie allemaal zien en meemaken.veel plezier samen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Leonie, Chiel & Renee

Rondreizen in Australie

Actief sinds 25 Jan. 2014
Verslag gelezen: 562
Totaal aantal bezoekers 21340

Voorgaande reizen:

31 Januari 2014 - 02 Augustus 2014

Roadtrip Australie

Landen bezocht: